Синтетикалық тілдер

Синтетикалық тілдер орыс. синтетические языки — грамматикалық мағыналары сөздің өз ішінде, яғни сөз формалары арқылы берілетін тілдер. Оңда аффикстік тәсіл мен ішкі флекция ең басты грамматикалық тәсілдер болып табылады. Бірақ аналитикалық құрылысқа тән элементтер де (көмекші сөздер, сөздің орын тәртібі, дауыс ырғағы) орын алады. Синтетикалық құрылыс грек, латын, санскрит, ескі славян сияқты көне еуропалық тілдерге және осы күнгі литва, неміс, славян тілдерінің көпшілігіне тән. Кейбір ғалымдар оған жалғамалы (түркі) тілдерді де жатқызады.

• Аналитикалық форма
• Синтетикалық форма
• Синтез
• Синтетизм

1. Тіл білімі терминдерінің түсіндірме сөздігі — Алматы. «Сөздік-Словарь», 2005 жыл. ISBN 9965-409-88-9

Бұл мақаланы Уикипедия сапа талаптарына лайықты болуы үшін уикилендіру қажет.

Бұл мақалада еш сурет жоқ. Мақаланы жетілдіру үшін қажетті суретті енгізіп көмек беріңіз. Суретті қосқаннан кейін бұл үлгіні мақаладан аластаңыз. Суретті мыннан табуға болады: осы мақаланың тақырыбына байланысты сурет Ортақ қорда табылуы мүмкін; мақаланың өзге тіл уикилеріндегі нұсқаларын қарап көріңіз; өзіңіз жасаған суретті жүктеңіз (авторлық құқықпен қорғалған сурет қоспаңыз!).

Бұл — мақаланың бастамасы. Бұл мақаланы толықтырып, дамыту арқылы, Уикипедияға көмектесе аласыз. Бұл ескертуді дәлдеп ауыстыру қажет.